Wat is Global Positioning Systems (GPS): Een gezaghebbende gids

Met de eigenschappen van zowel all-weather als ruimtegericht, Globaal positioneringssysteem(GPS) verwijst naar een soort navigatiesysteem dat in staat is te voldoen aan de eisen van de eisen van continue en nauwkeurige bepaling, evenals het lokaliseren van driedimensionale posities en driedimensionale beweging en tijd voor militaire gebruikers die zich overal ter wereld of in de buurt van Aarde ruimte. Met de kenmerken van middellange afstand en circulair, het is een baan satelliet navigatie systeem.

In dit artikel wordt de definitie van het Global Locating System en de toepassingsomgevingen ervan geïntroduceerd.

1. Hoe het Global Positioning System te definiëren?

GPS is de korte term voor Global Positioning System (GPS), en de Chinese korte termijn is “Balsysteem”. Een nieuwe generatie ruimtesatellietnavigatie- en locatiesystemen zijn, Global Positioning System is een gezamenlijke uitvinding van het leger, Marine- en luchtmachtafdelingen van de VS. In de jaren zeventig. De functies van GPS moeten worden opgenomen met drie elementen: GPS terminals, transmissienetwerkverbindingen en monitoringplatforms. Deze drie soorten componenten zijn onmisbaar. Met de 3 componenten, het systeem kan diensten aanbieden zoals antidiefstal van voertuigen, weerstand tegen diefstal, het monitoren van rijroutes en het aansturen van oproepen.

2. De werkingsprincipes van GPS

De fundamentele werkingsprincipes van het GPS-navigatiesysteem hebben betrekking op het meten van de afstand tussen de satellieten met een bekende positie en een gebruikersontvanger, en vervolgens de gegevens van meerdere satellieten integraal analyseren om meer te weten te komen over de exacte posities van de ontvangers. Om de bedoeling te verwezenlijken, de locatie van de satelliet kan worden gecontroleerd in een satelliet-efemeride op basis van de tijden verzameld door de klokken aan boord. De afstand van de gebruikers tot de satelliet wordt verkregen door de tijd vast te leggen waarin het satellietsignaal zich naar de gebruikers voortplant en dit te vermenigvuldigen met de snelheid van het licht (Te danken aan de interferentie van de ionosfeer van de atmosfeer, de afstand is niet de werkelijke afstand tussen een gebruiker en een satelliet, maar het pseudo-bereik (PR), wat betekent dat als de GPS-satelliet normaal werkt, het zal voortdurend navigatieberichten overbrengen met een pseudo-willekeurige code waaruit is samengesteld 1 En 0 binaire code-elementen (pseudo-code in het kort).

3. De samenstelling van het Global Location System

Het deel van de ruimte

GPS-satelliet

Met een cilindrisch lichaam en zonnezeilen aan beide zijden, de GPS-satellieten kunnen zich automatisch op de zon oriënteren. Elke satelliet is uitgerust met meerdere atoomklokken, het aanbieden van uiterst nauwkeurige tijdstandaarden aan de satellieten. Met brandstoffen en sproeikoppen aan boord, de satellieten kunnen hun banen regelen onder controle van de grondcontrolesystemen.

De basisfuncties van GPS-satellieten omvatten:

• Ontvang en bewaar navigatieberichten van de grondcontrolesystemen en vervolgens worden de berichten gemoduleerd op de draaggolf om naar de gebruikers te verzenden.
• Pas de banen en de satellietklokken aan, fouten repareren of reserveonderdelen activeren om de normale werking van het hele systeem te behouden op basis van de commando's van de grondcontrolesystemen.

GPS-satellieten kunnen in twee typen worden onderverdeeld: testtype satellieten en werkende satellieten.

SAtelliet sterrenbeeld

De verzameling GPS-satellieten die in een baan om de aarde kunnen worden gelanceerd en goed kunnen werken, wordt de GPS-satellietconstellatie genoemd. Het totale aantal satellieten dat momenteel in gebruik is, is 24, die verspreid zijn over zes baanvlakken, met vier satellieten in elk baanvlak, ervoor te zorgen dat gebruikers op elke positie kunnen werken kan op elk moment vier tot acht satellieten observeren. Om de defecte satellieten tijdig te vervangen, drie extra satellieten die in een baan om de aarde zijn gelanceerd en naar behoren werken, zijn uitgegeven als back-upsatellieten, en de 24 plus 3 sterrenbeelden worden gezien als de basissterrenbeelden.

THij maakt deel uit van grondmonitoring

De grondfaciliteiten die ondersteuning kunnen bieden voor de goede werking van het gehele systeem worden de grondbesturingsdelen genoemd, die bestaan ​​uit het hoofdcontrolestation, het meetstation, het injectiestation en de communicatie- en ondersteuningssystemen.

Hoofdcontrolestation

Het hoofdcontrolestation fungeert als het administratieve en technische centrum van het gehele grondmonitoringsysteem, die de hoofdrol speelt bij het beheren en coördineren van de werking van alle onderdelen van het grondmonitoringsysteem.

Gebaseerd op de materialen die door elk meetstation zijn verzonden, de satellietbaan, evenals het correctienummer van de satellietklok, zal worden berekend en voorspeld, en vervolgens wordt een navigatiebericht in het voorgeschreven formaat samengesteld en overgebracht naar het grondinjectiestation.

De satellietbaan en de satellietklokwaarden worden aangepast. Als de satelliet uitvalt, het systeem is verantwoordelijk voor het repareren of activeren van de reserveonderdelen om hun normale werking te behouden. En als de satelliet niet gerepareerd kan worden, de reservesatelliet wordt aangeroepen om deze te vervangen om de betrouwbare werking van het hele systeem te behouden.

Mwachtstation

Het meetstation functioneert als een onbewaakt automatisch gegevensverzamelingscentrum. De belangrijkste functies omvatten

1. De pseudo-bereikmeting van elke GPS-satelliet in het gezichtsveld,
2. Het geautomatiseerd meten en vastleggen van meteorologische elementen zoals temperatuur, barometrische druk en relatieve vochtigheid met behulp van meteorologische sensoren.
3. De correctie van pseudo-bereikwaarnemingen wordt gevolgd door bewerkingen, afvlakking en compressie, en vervolgens overbrengen naar het hoofdcontrolestation.

Iinjectiestation

Het injectiestation functioneert als een grondfaciliteit die navigatieberichten en andere commando's invoert in GPS-satellieten. Het kan de ontvangen navigatieberichten opslaan in een microcomputer en deze navigatieberichten en andere opdrachten vervolgens in de satelliet injecteren, respectievelijk met een zendantenne met grote opening wanneer de satelliet er overheen gaat.

Communicatie- en ondersteuningssysteem

De communicatie- en hulpsystemen zijn de instanties en faciliteiten in het grondbewakingssysteem die verantwoordelijk zijn voor de gegevenstransformatie en het leveren van andere hulpdiensten.. Het communicatiesysteem van GPS is een mengsel van terrestrische communicatielijnen, onderzeese kabels en satellietcommunicatie.

De gebruikersonderdelen bestaan ​​voornamelijk uit de gebruikers en apparaten zoals GPS-ontvangers.

GPS-ontvanger

Het instrument en de uitrusting die zich kunnen verzamelen, verwerken en meten van GPS-satellietsignalen voor navigatie, lokaliseren, baan en timing worden GPS-ontvangers genoemd. De GPS-ontvanger bestaat uit een ontvangstantenne met voorversterkers, signaalverwerkingsapparatuur, invoer- en uitvoerapparatuur, voeding, evenals microprocessors en andere componenten.

Antenna-eenheid

Met de samenstelling van een antenne en een voorversterker, de antenne-eenheid draagt ​​een ontvangstantenne die functioneert als een apparaat dat de energie in het elektromagnetische golfsignaal dat door de satelliet wordt uitgezonden, kan omzetten in elektrische stroom. Vanwege de extreem zwakke satellietsignalen, de gegenereerde stroom moet altijd worden versterkt door de voorversterker voordat deze in de GPS-ontvanger komt.

Rontvangende eenheid

De componenten van ontvangsteenheden bevatten ontvangstkanalen, opslag apparatuur, microprocessoren, invoer & uitvoerapparaten en een voeding.

Een onderdeel zijn van de ontvangers, het ontvangstkanaal wordt toegepast op het spoor, proces, en meet de satellietsignalen. Het kanaal bestaat uit draadloze radiocomponenten, digitale schakelingen en andere hardware en gespecialiseerde software, Dit worden kortweg kanalen genoemd. Een kanaal kan op een bepaald moment slechts één signaal van een bepaalde frequentie in een satelliet volgen. Dit zijn de vitale functies van de ontvangstkanalen, de pseudo-bereikmeting verwerft de satellietnavigatieberichten en herbouwt de draaggolven voor het meten van draaggolffasen.

4. Wat zijn de soorten mondiale locatiesystemen?

De vier grote satellietnavigatiesystemen zijn onderverdeeld in Global Positioning System in de Verenigde Staten, de WERELDWIJD NAVIGATIE SATELLIETSYSTEEM ontwikkeld door Rusland, Galileo-satellietnavigatiesysteem uit Europa en het Beidou-satellietnavigatiesysteem in China.

1. Globaal positioneringssysteem in de Verenigde Staten

GPS verwijst naar een nieuwe generatie satellietnavigatie- en lokalisatiesystemen met allround en driedimensionale navigatie- en lokalisatiefuncties in realtime op zee, ter land en in de lucht, dat in de jaren zeventig door de Verenigde Staten werd onderzocht en ontwikkeld en volledig voltooid was 1994 met 20 jaar ontwikkelingstijd en de kosten van $20 miljard.

Het gebruik van de Chinese kaartafdelingen en andere afdelingen in de afgelopen tien jaar heeft erop gewezen dat GPS hartelijk is verwelkomd door de meerderheid van de kaartwerkers met de kenmerken van all-weather-technologie., hoge precisie, geautomatiseerd en hoog rendement. Bovendien, het systeem is zegevierend gebruikt in de geodesie, technisch onderzoek, luchtfotogrammetrie, navigatie en controle van vervoerders, het monitoren van de beweging van de aardkorst, het monitoren van technische vervorming, ontdekking van hulpbronnen, geodynamica en meer disciplines, en bracht daarmee een overweldigende technische revolutie teweeg in de karteringsindustrie.

2. “GLONASS” -systeem ontwikkeld door Rusland

GLOBAL NAVIGATION SATELLITE SYSTEM werd voor het eerst ontwikkeld tijdens het Sovjettijdperk, en het programma werd voortdurend ontwikkeld door Rusland. Na het verkrijgen van onafhankelijkheid, Rusland begon zijn GNSS-technologie te ontwikkelen 1993.

Het systeem werd in gebruik genomen 2007. In die tijd, het kon alleen binnen Rusland worden gebruikt voor satellietlokalisatie- en navigatiediensten. Door 2009, het servicebereik van het systeem werd over de hele wereld uitgebreid. De belangrijkste diensten van het systeem omvatten de identificatie van coördinaten en informatie, evenals de snelheid van de beweging van het land, zee- en luchtdoelen.

3. Galileo satellietnavigatiesysteem uit Europa

Het satellietnavigatiesysteem van Galileo verwijst naar het mondiale satellietnavigatie- en lokalisatiesysteem dat is ontwikkeld en opgezet door de Europese Unie. Het programma werd in februari door de Europese Commissie aangekondigd 1999, en gezamenlijk verantwoordelijk voor de Europese Commissie en de ESA. Het systeem bestaat uit dertig satellieten met een orbitale hoogte van 23,616 kilometer met de componenten van 27 werkende satellieten en drie back-upsatellieten. De satellietbanen bevinden zich op een hoogte van ongeveer 24,000 KM en zijn gelegen in de 3 vlakken van de banen met een helling van 56 graden.

5. TDe toepassingsgevallen van het Global Locating System

De toepassing van GPS is zeer uitgebreid. Bijvoorbeeld, GPS-signalen kunnen worden toegepast om te navigeren op zee, en in de lucht. Ook, het kan toepasbaar zijn voor raketgeleiding, de precieze lokalisatie van geodesie en technische metingen, tijdoverdracht en snelheidsmeting, enz. Op gebied van mapping, GPS-satellietpositioneringstechnologie is gebruikt om een ​​uiterst nauwkeurig nationaal geodetisch controlenetwerk op te zetten met als doel de mondiale dynamische parameters van de aarde te bepalen. Bovendien, de technologie is toegepast om een ​​geodetisch datum voor land en oceaan vast te stellen voor het uitvoeren van zeer nauwkeurige gezamenlijke onderzoeken van eilanden en land en het in kaart brengen van de oceanen. Ook, het is bedoeld om de toestand van de beweging van de aardplaten en de vervorming van de aardkorst te monitoren en is toepasbaar voor technische metingen. Het is ontwikkeld als de belangrijkste manier om stedelijke en technische controlenetwerken op te zetten.

GPS wordt gebruikt om de cameraposities te lokaliseren en te meten op het moment van lucht- en ruimtevaartfotografie, waardoor snelle kartering van luchtonderzoeken mogelijk is met slechts weinig of geen grondcontroles, wat leidt tot een technologische revolutie op het gebied van GIS en tot wereldwijde monitoring van teledetectie in het milieu.

Veel commerciële en overheidsinstellingen maken ook gebruik van GPS-apparaten de positie van hun voertuigen volgen, waarvoor doorgaans de hulp van draadloze communicatietechnologie vereist is. Verschillende GPS-ontvangers integreren radio's, draadloze telefoons en mobiele dataterminals om zich aan te passen aan de eisen van wagenparkbeheer.

Systemische technologie biedt voornamelijk lokalisatienavigatie voor bewegende objecten zoals boten, schepen, auto's, vliegtuigen enzovoort. Gevallen zoals:

• De oceaannavigatie van schepen en inkomend loodsen.
• Routebegeleiding en landing van vliegtuigen.
• Autonome voertuignavigatie.
• Het volgen van voertuigen op de grond en slim stadsverkeersbeheer.
• Levensreddend bij noodsituaties.
• Individuele reizen en wilde avonturen.
• Persoonlijke communicatieterminals (geïntegreerd met PDA, elektronische kaart, enz.).
• Tijdsynchronisatie voor stroom, post- en telecommunicatienetwerken
• De toegang tot nauwkeurige tijd.
• De toegang tot nauwkeurige frequentie.
• Geodetisch onderzoek en controleonderzoek van alle soorten kwaliteiten.
• Het vrijgeven van wegen en een verscheidenheid aan lijnen.
• Topografische onderzoeken onder water.
• Het meten van vervormingen van de aardkorst, de vervormingsmonitoring van dammen en grote constructies.
• GIS-toepassingen.
• De besturing van bouwmachines (bandenkranen, bulldozers, enz.).
• Precisie en fijne landbouw.
• Het GPS-positioneringsbeheersysteem voor voertuigen bestaat voornamelijk uit autonome GPS-lokalisatie van voertuigen, met de combinatie van draadloze communicatiesystemen voor het beheer en volgen van voertuigplanningen.

6. De oplossingen voor Global Locating System

Met de groei van de tijd en de ontwikkeling van de samenleving, Lokalisatiesystemen zijn een onmisbaar onderdeel van ons leven geweest. Het lokalisatiesysteem functioneert als een verzameling of een apparaat dat onderling verbonden is met als doel het bepalen van ruimtelocaties. Het is voornamelijk toepasbaar voor voertuignavigatie, noodreactie, raketproductie en begeleiding, luchtvaartredding en detectie van bemande ruimtevaartuigen.

SAtelliet Lokalisatiesysteem

Het satellietlocatiesysteem verwijst naar een satellietsysteem met de dekking van de accumulatie van vierentwintig satellieten. Dit systeem zorgt voor de realisatie van navigatie, positionering en andere functies met de kenmerken van hoge precisie, geautomatiseerde meting, driedimensionale vaste snelheid en timing, snel en tijdbesparend, hoge efficiëntie, brede toepassing, evenals meerdere functionaliteiten. Ook, het systeem is geïntegreerd in een verscheidenheid aan voorbeeldsectoren van de opbouw van de nationale economie, de opbouw van de nationale defensie en sociale groei. De velden bestrijken atmosferische fysische observatie, geofysische exploratie van hulpbronnen, technische meting, vervormingsmonitoring, en stadsplanning, dat voornamelijk lokalisatiesystemen voor schepen aanbiedt, auto's, vliegtuigen en andere bewegende objecten. Tegelijkertijd, het lokalisatiesysteem maakt gebruik van het radiolokalisatiesysteem dat door de satelliet wordt gebruikt om een ​​actief lokalisatiemodel te realiseren.

Glokaal positioneringssysteem

Het Global Positioning System beschikt over een atoomklok met grote stabiliteit en wordt vervolgens gesynchroniseerd met de grondklok. Vanwege de constante snelheid van radiogolven, de tijdsvertraging tussen een GPS-signaalzender en een ontvanger is evenredig met de vluchttijd met behulp van de navigatievergelijking. Het Global Positioning System bestaat uit een ruimtelijke component, een besturingscomponent en een gebruikerscomponent.

Gebaseerd op GPS-standaarden, de actie van het mobiliseren van satellieten is niet nauwkeurig en nauwkeurig. Nadat een satelliet is gemobiliseerd, ingenieurs volgen de nieuwe baan vanaf de grond, en upload vervolgens de nieuwe efemeride en markeer de satelliet opnieuw beschikbaar. De informatieborging is aanzienlijk verbeterd ten opzichte van het huidige Operational Control System (OCS).

Security Guard-locatiesysteem

De locatie-informatie wordt verzameld op basis van de vraag naar monitoring van belangrijke locaties, en de realtime positie-informatie van de bewakers die dienst hebben, kan nauwkeuriger worden bevraagd. Ingenieurs voor vastgoedbeheer, beveiligingspersoneel, en managementpersoneel moeten binnen gebouwen contact met elkaar opnemen. De manieren om contact op te nemen zijn onder meer de intercom, vaste telefoons, telefoons, en radiozoeken (binnen het winkelcentrum), wat de traditionele en oudere middelen zijn. Er zullen problemen optreden, zoals de afstandsbeperkingen van intercoms, krachtige straling en interferentie, het ongemak van vaste telefoons, onstabiel signaal en hoge kosten van mobiele telefoons, de interferentie voor de gasten bij het gebruik van radiozoeken enzovoort.

7. Hoe ziet de precisie van het Global Positioning System eruit？

Global Positioning System is zeer nauwkeurig, al het weer, zeer efficiënt, meerdere functies, eenvoudig te bedienen, wijd toegepast enzovoort. De toepassingspraktijk heeft bewezen dat de relatieve lokalisatieprecisie van het Global Positioning System kan worden bereikt 10-6 meter binnen 50 km, 10-7m van 100-500 KM, en 10-9m vanaf 1000KM. Bij de nauwkeurige lokalisatie van het bereik van 300 tot 1500M-project, het vlak van de vlakpositiefout bedraagt ​​minder dan 1 mm gedurende meer dan één uur observatie. Vergeleken met de lengte van de rand gemeten door de ME-5000 elektromagnetische golfafstandsmeter, het grootste verschil in de lengte van de rand is 0,5 mm, en de kalibratiefout is 0,3 mm.

8. Wat zijn de verschillen tussen GNSS en GPS?

Met de eigenschappen van all-dimensionaal, al het weer, Altijd en hoge precisie, GPS is een satellietnavigatiesysteem dat is ontwikkeld en opgezet door het Ministerie van Defensie in de Verenigde Staten. Met lage kosten, zeer nauwkeurige driedimensionale positie, hoge snelheid en nauwkeurige timing, navigatie-informatie wordt aangeboden door het Geographic Positioning System en vervolgens naar gebruikers over de hele wereld verzonden. Het Geographic Positioning System blijft een toepassingsvoorbeeld van satellietcommunicatietechnologieën op navigatiegebied, die de op informatie gebaseerde ontwikkeling van landen over de hele wereld aanzienlijk verbetert en zo een sterke impuls geeft aan de groei van de digitale economie.

De volledige naam van GNSS verwijst naar Global Navigation Satellite System, wat dezelfde term is voor het BeiDou-systeem, GPS, GLONASS-systeem, Galileo-systeem en andere afzonderlijke satellietnavigatiesystemen. Bovendien, het Global Navigation Satellite System staat voor de uitgebreide systemen en de combinatie van al deze satellietnavigatiesystemen en lokalisatiesystemen, evenals de verbeterde systemen. Het is te zeggen, GNSS is een groot systeem dat bestaat uit een aantal satellietnavigatie- en lokalisatiesystemen en verbeterde systemen. Het is een sterrenradionavigatiesysteem dat kunstmatige satellieten als navigatiestation gebruikt, aanbieden voor alle weersomstandigheden, zeer nauwkeurige locatie, snelheids- en timingberichten voor een verscheidenheid aan militaire en civiele vervoerders op het land, zee, lucht en lucht over de hele wereld. Daarom, het wordt ook beschouwd als een ruimtegerichte locatie, navigatie- en timingsysteem.

9. Wat zijn de verschillen tussen GPS en het Beidou-satellietlocatiesysteem?

Het meest in het oog springende verschil tussen GPS en het Beidou-satellietlokalisatiesysteem is dat GPS niet is uitgerust met de functie van het verzenden en ontvangen van korte tekstcommunicatie, terwijl het Beidou-satellietlokalisatiesysteem de functie ondersteunt van het verzenden en ontvangen van korte tekstcommunicatie. Echter, het is van vitaal belang op te merken dat mobiele telefoons over het algemeen de functie van het verzenden en verzamelen van teksten van het Beidou-satellietlocatiesysteem niet kunnen ondersteunen, omdat de locatiechip op de mobiele telefoons alleen het verkrijgen van locatie-informatie van satellieten kan ondersteunen.

GPS maakt gebruik van een signaal met dubbele frequentie. Echter, het Beidou-satellietlocatiesysteem maakt gebruik van een drievoudig frequentiesignaal. Theoretisch gesproken, GPS heeft wereldwijd een vergelijkbare lokalisatieprecisie, terwijl de lokalisatieprecisie van het Beidou-satellietsysteem speciaal is versterkt voor China en de omliggende gebieden.

GPS is uitgerust met 32 satellieten. Hoe meer satellieten er zijn, des te meer redundante gegevens zullen worden verkregen, hoe betrouwbaarder de gegevens zullen zijn, en hoe kleiner de DOP-waarde zal zijn. Direct, het Beidou-satellietlocatiesysteem is slechts uitgerust met zestien satellieten. Hoe meer satellieten er zullen zijn, hoe meer observatiegegevens er zullen worden verzameld, en hoe onvermijdelijker de nauwkeurigheid zal worden verbeterd.

GPS is eenrichtingsverkeer, wat betekent dat de ontvanger alleen de locatiesignalen kan verzamelen en alleen weet waar u zich bevindt. Integendeel, het Beidou-satellietlokalisatiesysteem is tweerichtingsgericht, Dit betekent dat het systeem uw positie aan uw vrienden kan doorgeven om uw vrienden te laten weten waar u zich bevindt, terwijl het ook signalen ontvangt. In het algemeen, GPS en het Beidou-satellietlokalisatiesysteem functioneren beide als navigatie- en lokalisatiesystemen, maar ze maken gebruik van onderscheidende lokalisatietechnologieën en hebben daarom een ​​verschillend lokalisatiebereik. Het Beidou-navigatiesysteem zal naar verwachting worden uitgerust met wereldwijde locatie- en navigatiefuncties 2020. Echter, GPS is een locatiesysteem voor alle weersomstandigheden dat gebieden over de hele wereld bestrijkt.

10. TDe geschiedenis en ontwikkeling van het Global Positioning System

De voorloper van GPS was een meridiaan-satelliet-lokalisatiesysteem, onderzocht en ontwikkeld door de VS. Leger binnen 1958. Het systeem werkte met een netwerk van vijf tot zes satellieten die rond de aarde cirkelden 13 keer per dag. Echter, het kon geen hoogte-informatie verschaffen en was niet zo nauwkeurig als het zou kunnen zijn in termen van lokalisatieprecisie.

GPS is afkomstig uit een V.S. militair project dat begon in 1958 en werd in gebruik genomen 1964. De VS. Leger, De afdelingen van de marine en de luchtmacht hebben gezamenlijk een nieuwe generatie van het satellietlocatiesysteem uitgevonden, in de jaren zeventig ook wel het Global Positioning System genoemd.

De belangrijkste bedoeling van het ontwerp van GPS is om realtime te bieden, wereldwijde navigatiediensten voor alle weersomstandigheden voor de 3 belangrijkste gebieden, inclusief het land, zee en lucht. Het wordt gebruikt voor bepaalde militaire doeleinden, zoals het verzamelen van INTEL, het monitoren van kernexplosies en noodcommunicatie. Met meer dan twintig jaar onderzoek en experimenten en met de kosten van $30 miljard, een sterrenbeeld van 24 GPS-satellieten waren aangelegd door 1994, met een wereldwijde dekking van 98%. Global Positioning System heeft een andere definitie op mechanisch gebied, dat is, Geometrische productspecificaties – kortweg GPS.